Lean UX, to metoda projektowania inspirowana podejściem typu agile i lean startup, która zyskuje coraz większą popularność na świecie. Lean UX jest bardzo fajnym konceptem i wcale niekoniecznie musi wiązać się z developerskimi metodykami agile, których twórcy jakoś niespecjalnie myśleli o designie.
Wystąpienie z 1991 roku warte więcej niż 10 nudnych książek o design thinking 😉
(...) Telling people how to be creative is easy, it's only being it that's difficult. (...) The prospect of settling down for quite serious study of creativity for the purpose of tonight's gossip was delightful. Having spent several weeks on it, I can state categorically that what I have to tell you tonight about how you can all become more creative is a complete waste of time.
Transkrypcja jest dostępna tutaj.
Jak pisał Marek Kasperski "Usługi: głupcze!". Dlatego oficjalnie komunikujemy, że w K2 ruszamy z service designem.
Chcielibyśmy robić takie projekty i tak blisko pracować z klientami, jak na przykład agencja R/GA z Nike, które to wspólnie stworzyły całą platformę Nike+ i Fuelband. Marzenia? 🙂
"Nike+ is more than marketing and advertising. What we helped create is not just the messaging; it's the product itself. Where most initiatives focus on enticing consumers to complete a purchase, Nike+ continues to engage the consumer long after the transaction has occurred, keeping Nike+ runners motivated and connected, with each other and with the Brand. Nike+ is revolutionizing marketing: people are beginning to expect more from a brand than a witty narrative, and Nike+ redefines how a brand can reach its audience through meaningful enabling experiences."
Nick Law, R/GA EVP/Chief Creative Officer, North America
źródło: 2007 Creativity Award Winner: Nike+
I tak Nike z firmy produkującej buty stało się firmą usługową 🙂
UPDATE:
Początki nowego projektu bywają czasem straszne. Jesteś proszony(a) o wycenę i harmonogram prac, kiedy nie wiesz, jeszcze co dokładnie chcesz (albo trzeba będzie) zrobić. Główny problem wydaje się niejasny, brakuje odpowiedzi na wiele pytań, masz przeczucie, że niektórych pytań nie jesteś w stanie jeszcze nawet sformułować, ale powinieneś(aś) znać odpowiedzi. Masz wrażenie, że temat jest zbyt skomplikowany i rozległy, żeby go zrozumieć, czujesz się przytłoczony(a) przez mniejsze problemy i wymagania. Wszystko jest poplątane: jedna rzecz ma wpływ na inną, tamta na kolejne i odwrotnie. Musisz podejmować decyzje wiedząc, że nie wiesz wszystkiego, a inne ważne decyzje, których wynik powinieneś(aś) znać już teraz zostaną podjęte dopiero dużo później.
Siedzisz w ciemności z latarką i nie wiesz, co się czai obok 🙂
Jeżeli to uczucie jest dla ciebie znajome, to dlatego, że większość problemów projektowych i kreatywnych, to tzw. „wicked problems” („zaplątane problemy”? - nie znalazłem dobrego polskiego tłumaczenia).
Innowacja to tworzenie lepszych produktów, usług, technologii, idei. Nie wszyscy widzą wartość w designie, ale nikt nie powie, że nie widzi jej w innowacji, stąd wiele firm designerskich chętnie promuje swoją działalność pod tym szyldem. Specjalizuje się w tym IDEO, którego założyciel David Kelley napisał książkę pod tytułem „Art of Innovation“, a promowany przez tę firmę termin „design thinking“ stał się popularny jako (kontrowersyjny) przepis na innowacyjność.
Pojęcie innowacji można rozbić na dwa rodzaje:
Oba rodzaje innowacji – inkrementalna i radykalna są potrzebne. Optymalizacja jest stosowana dużo częściej i jest oczywiście bardziej bezpieczna. Ponad 90% radykalnie innowacyjnych projektów (głównie wynikających z wykorzystania nowej technologii) nie udaje się. Jednak zbytnie przywiązanie do inkrementalnej innowacji może być szkodliwe – optymalizując powoli i w nieskończoność projekt, ulepszając go o kilka procent, można stać się ślepym na zupełnie inne rozwiązania, które mogłyby poprawić efektywność nie o kilka procent, ale o 50-100%, czy więcej. Czasem lepiej jest wyrzucić do kosza dotychczasowe myślenie/projekt i zacząć zupełnie od nowa.
Jak pokazują przykłady takich przedsiębiorstw jak Kodak, Nokia, czy Yahoo droga od globalnego lidera do firmy stojącej na granicy bankructwa może zająć tylko kilka lat jeśli firma nie potrafi nadążyć za innowacjami na swoim rynku. Szczególnie smutne jest to w przypadku Nokia, która zawsze bardzo poważnie traktowała design i chętnie tworzyła różnego rodzaju projekty koncepcyjne pod hasłem "Jak może wyglądać telefon w roku 2050?" (jak Nokia Morph, czy Nokia GEM), ale nie potrafiła stworzyć realnych produktów, które byłyby konkurencyjne dla propozycji Samsunga, HTC, czy Apple. Zamiast tego optymalizowała przestarzałego Symbiana. Podobną drogą szedł Philips (inwestujący w różne dziwne futurystyczne pomysły, jak np. miejskie ule), który teraz zmaga się z poważnymi kłopotami (spadek zysków o 85%, pozbycie się biznesu związanego z produkcją TV, ograniczenie R&D, zwolnienia grupowe).
Bardzo ciekawą analizę obu rodzajów innowacji w kontekście podejścia user-centered design przeprowadził Donald Norman i Roberto Verganti.
Właściwie Dan Saffer powiedział już wszystko... Ile razy słyszę lub czytam o „design thinking” włącza się mój detektor bullshitu. Pisałem już na ten temat kilka lat temu, ale teraz moje postrzeganie tego, co faktycznie kryje się za tym sformułowaniem jest dużo bardziej krytycznie. Czym jest design thinking i czym właściwie różni się od designu? Tego nikt nie potrafi dokładnie sprecyzować. To kreatywne myślenie, które polega na generowaniu rozwiązań dla problemów o nieznanym początkowo rozwiązaniu z użyciem takich metod projektowych jak obserwacja użytkowników, burze mózgów, prototypowanie. I przede wszystkim żółte karteczki, dużo żółtych karteczek 😉 Trudno powiedzieć, aby było to coś nowego, co uzasadniałoby posługiwanie się taką etykietką.
...jakie by nie było jego stanowisko? Zachęcam do wypełnienia ankiety przygotowanej przez CHI Polska, która znajduje się pod adresem http://badanie.hci.org.pl/.
Kwestionariusz nie jest doskonały, ale i tak myślę, że badanie może dostarczyć ciekawych informacji na temat środowiska osób zajmujących się user experience i użytecznością w Polsce.
Miałem okazję niedawno obserwować jak pewna duża międzynarodowa firma badawcza prowadzi testy nowego serwisu internetowego (przeze mnie zaprojektowanego) z użytkownikami. W czasie badań moje oczy robiły się coraz większe i większe z powodu licznych popełnionych błędów metodologicznych i kompletnego braku wiedzy agencji na temat tego, jak takie badania powinny być przeprowadzane. Aż postanowiłem na ten temat napisać.
Tytuł może być lekko krzywdzący, bo być może są tradycyjne agencje badawcze, które badania UX robią lepiej, niż wspomniana powyżej firma, ale też nie jest to pierwszy raz, kiedy spotykam się z podobną niekompetencją ze strony takich firm w tym obszarze (żadnych konkretnych nazw nie zdradzę).
Czas pochwalić się nowym serwisem, który zaprojektowaliśmy w K2 UX dla banku PKO Banku Polskiego. Pewnie część z Was pamięta jeszcze takie książeczki Szkolnych Kas Oszczędności:
Serwis internetowy SKO ma je zastąpić przenosząc całą usługę do sieci. Dzięki korzystaniu z serwisu dzieci w wieku 6-13 lat mogą uczyć się zarządzania swoimi finansami i oszczędzania na różne cele poprzez tworzenie wirtualnych skarbonek. Serwis jest dostosowany do poziomu dzieci w różnym wieku, ważne teksty posiadają wersję mówioną przez lektora, istnieją różne skórki graficzne - dla dziewczynek i chłopców 🙂 Strona jest też przystosowana do działania na tabletach (duże elementy i przyciski, wszystkie animacje i efekty dźwiękowe zrealizowane bez użycia Flasha).
Usługa jest dość innowacyjna, bo ile wiem podobny bankowy system transakcyjny dla dzieci nie istnieje nigdzie na świecie.
A tak wygląda serwis po zalogowaniu:
Moja prezentacja z konferencji IA Summit. Bardzo fajne 2 dni (a w zasadzie 3), chociaż ja nie wszystko mogłem zobaczyć, bo pewien klient postanowił akurat w tym terminie ogłosić duży przetarg 😉
Maciej Lipiec is an approved Educational Partner of the Interaction Design Foundation, the world’s largest UX Design learning community.
Get 3 months of free membership to learn UX Design here!
Maciej Lipiec is an approved Educational Partner of the Interaction Design Foundation, the world’s largest UX Design learning community.
Get 3 months of free membership to learn UX Design here!
Maciej Lipiec is an approved Educational Partner of the Interaction Design Foundation, the world’s largest UX Design learning community.
Get 3 months of free membership to learn UX Design here!
Maciej Lipiec is an approved Educational Partner of the Interaction Design Foundation, the world’s largest UX Design learning community.
Get 3 months of free membership to learn UX Design here!
Maciej Lipiec is an approved Educational Partner of the Interaction Design Foundation, the world’s largest UX Design learning community.
Get 3 months of free membership to learn UX Design here!
© Maciej Lipiec 2007-2023
© Maciej Lipiec 2007-2023
© Maciej Lipiec 2007-2023
© Maciej Lipiec 2007-2023